Bakkerszonen die hun ouders achternagaan, of buitenstaanders die plotseling gegrepen worden door het vak: de bakkers in Nederland zijn van zeer wisselende komaf. Of ze komen erachter dat ze liever iets anders doen dan bakken. Gelukkig kan dat ook binnen de branche: die biedt een breed scala aan carrièrekansen. Vandaag het eerste deel met Tommas van Rossum.
Tommas van Rossum werkte twaalf jaar lang als bakker en patissier bij verschillende bedrijven, waaronder Patisserie de Rouw in Vught. “Daar heb ik het langst gewerkt, dat was mijn leerschool”, vertelt Tommas. Tijdens zijn dienstverband deed hij aan bakkerswedstrijden mee en op zijn erelijst prijkt onder meer de Gouden Gard en deelname aan het jeugd-WK in Lissabon.
De patisserie bracht hem veel goeds, waaronder zijn vrouw. “Ik heb haar ontmoet toen ze bij ons stage liep en ik stagebegeleider was.” Een paar jaar geleden stelden de twee zichzelf de vraag hoe ze de rest van hun leven wilden invullen. “We hebben toen gekeken naar een eigen zaak, maar hebben er uiteindelijk vanaf gezien. We zagen ertegenop om alle energie te steken in de opbouw, het opleiden van personeel en de grote investering.”
Terwijl zijn vrouw in loondienst actief bleef bij een patisserie, besloot hij het over een andere boeg te gooien. “Ik wil het enthousiasme dat ik voel voor de bakkerij overdragen aan jonge mensen die het vak willen leren”, verklaart hij zijn keuze voor een baan als docent. Sinds die carrièreswitch staat Tommas (35) alweer vijf jaar voor de klas op het Summa College in Eindhoven.
“Behalve de praktische kennis van het brood en banket maken, geef ik de studenten ook levenservaring uit de bakkerij mee, zodat ze beter voorbereid zijn op hun baan”, vertelt Tommas, die juist uit deze combinatie veel voldoening haalt. “Veel studenten komen hier met een ‘rugzakje’. Sommigen hebben bijvoorbeeld een vorm van autisme en ondervinden moeilijkheden tijdens hun stage. Als ik dan de tip meegeef dat zij hun autisme moeten benoemen, blijkt de integratie in de bakkerij veel makkelijker te verlopen.”
Het docentenbestaan is volgens Tommas niet lichter dan een baan als bakker. “Fysiek is de bakkerij misschien zwaarder, maar mentaal zeker niet. Als docent moet je veel nadenken. In de bakkerij heb je twee of drie collega’s met wie je samenwerkt, in de klas heb ik vijftien studenten, ieder met een eigen aanpak.” De geboren Amsterdammer kan het vak als docent van harte aanbevelen. “De komende jaren gaan er veel docenten met pensioen en komen er plaatsen vrij voor enthousiaste jongeren die nu in de bakkerij werken en hun kennis en passie voor het vak over willen brengen.”